Archetypy
Elementy strukturalne występujące w podświadomości zbiorowej i podświadomości indywidualnej, które są zdolne są do przemian i rozwoju. Do psychologii pojęcie to wprowadził Carl Gustav Jung, który dowodził istnienia archetypów w oparciu o fakt występowania u ludzi, typowych i powtarzających się motywów (tzw. obrazów archetypowych) w snach i fantazjach, a obrazy te nie były wynikiem doświadczeń osobistych. C. G. Jung uważał, że są istotnymi ośrodkami życia psychicznego pochodzącego z pierwotnego poziomu przedświadomości. Archetypy są widoczne w sferze kulturowej. Do najbardziej przemawiających archetypów do świadomego (indywidualnego) umysłu należy: oszust, ziemia matka czy stary mędrzec. Za oczywiste archetypy uważa się mitycznych bogów oraz diabły, a szczegółowy ich model zauważyć można w mitach greckich. Według C. G. Junga zaprzeczanie archetypom powoduje poczucie pustki w życiu, czyli stan nazywany w Afryce „utratą duszy”, który uchodzi za największe nieszczęście jakie może doznać człowiek.
Zobacz też: Jung, Sny, Zbiorowa podświadomość