Balor

W mitologii irlandzkiej bóg śmierci i król Fomorian, który mieszkał na wyspie Tory. Balor lub Balar jest opisywany jako olbrzym z dużym okiem, którego spojrzenie zabijało każdego. Jego ojcem był Buarainech, a żoną Cethlenn. Podobno aby podnieść powiekę olbrzyma , trzeba było czterech mężczyzn. Balor słyszy przepowiednię, że zostanie zabity przez swojego wnuka. Aby uniknąć swojego losu, zamyka swoją jedyną córkę Ethneę ​​(Eithne) w wieży, aby nie zaszła w ciążę. Z pomocą druidki Birog (Biróg) udaje się dostać do wieży jednemu z Tuatha Dé Danann o imieniu Cian macCainte. Ethlinn urodziła Cianowi syna, które Balor wrzucił do morza. W innej wersji podań Ethlinn rodzi trzech synów, które Balor każe utopić w morzu (stały się przodkami fok), ale jeden przetrwał bez wiedzy Balora. Dziecko zostało przyjęte do ludu Tuatha de Danann i otrzymało imię Lugh. W bitwie Balor zabija króla Tuath Dé Danann Nuadę Airgetláma, ale sam Balar zostaje zabity przez własnego wnuka Lugh, zanim zdąży użyć swojego niszczycielskiego oka. Podobno ciało Balora zmiażdżyło wówczas 27 żołnierzy Fomorian. Bronią użytą przeciwko Balorowi przez jego wnuka mógł być rozgrzany do czerwoności żelazny pręt lub specjalna czerwona włócznia wykonana przez kowala Gaivnina Gowa, choć w niektórych podobno użyto Włócznii Przeznaczenia. W niektórych wersjach Balor zginął od kamienia wystrzelonego z procy niczym Goliat zabity przez Dawida.

Interpretowano go jako personifikację palącego słońca, a także porównywano do postaci z innych mitologii, takich jak walijski Ysbaddaden i grecki cyklop.

Zobacz też: Cyklop, Irlandzka mitologia, Lug