Cormac mac Airt

Król Irlandii z dynastii Milezjan, panował w latach 254-277 (według niektórych źródeł rządził w latach 226-66 n.e.). Okres jego panowanie był różnie datowany od II wieku do IV wieku n.e. Podobno żył w tym samym okresie co wojownik Fionn Mac Cumhail. Cormac mac Airt (Macairt) znany również jako Cormac Ulfada („Długobrody”) przywrócił świetność królestwu Tary przez co uchodził za irlandzkiego Salomona. Cormac został zabrany przez wilczycę jako niemowlę i wychowywany z jej młodymi (zupełnie jak Romulus i Remus). Myśliwy znalazł go i przyniósł go do jego matki. Podobno Cormac swoją mądrość zawdzięczał dzięki cudownemu złotemu Pucharowi Prawdy, który pękał na trzy części jeśli zostały nad nim wypowiedziane trzy kłamstwa. By puchar ponownie stał całością należało powiedzieć trzy rzeczy prawdziwe. Złoty puchar był darem boga morza Manannana mac Lira w Krainie Żywych, a puchar mógł być poprzednikiem Świętego Graala. Cormac mac Airt otrzymał również od boga mórz srebrną gałąź, na której wisiała trzy złote jabłka. Gdy potrząsano gałęzią chorzy, ranni oraz kobiety w połogu zasypiali do następnego dnia. Po śmierci króla oba skarby zniknęły.

Zobacz też: Irlandzka mitologia, Srebrna gałąź, Święty Graal