Mity i legendy

Mity, legendy i wierzenia z całego świata

Słowiańska mitologia

Czart

Złośliwy duch lub demon w Słowiańskiej tradycji ludowej, który zsyłał na ludzi niepogodę i choroby. W niektórych podaniach Czart (Czort) był synem boga Czernoboga i bogini Mary. Zamieszkiwał bagna, lasy i zbiorniki wodne. Widywano go w wirach powietrznych i uważano, że posiada władzę nad wiatrami: wirami powietrznymi i nadciągającymi nawałnicami. Stał się upersonifikowaniem niszczycielskiej siły wiatru. Mógł przyjmować postać węża, psa, świni lub czarnego kota. Demoniczny czart mógł szkodzić innym za pośrednictwem czarnej magii. Według przekazów Czart przegrał walkę z jednym z bogów i został zrzucony z nieba. W wyniku obrażeń utykał na jedną nogę, dlatego w gwarze ludowej nazywany był kusym. Inna legenda głosi o odgryzieniu ogona czarta przez psa nasłanego przez boga. Słowo czart oznaczało: czarny, czary, krótki, skrócony. Czarty (Chorty) były mylone z biesami, a po chrystianizacji stały się synonimem diabła i przedstawiano je z rogami, kopytami i chudym ogonem.

W kulturze czesko-słowackiej czart nosi nazwę čert (cert, czert) i nie jest sam w sobie złą postacią. Próbuje kupić ludzką dusze w zamian za bogactwa, władzę czy wykonanie zadania. Zazwyczaj kończy się to źle dla złych lub chciwych ludzi. Cert stara się sprowadzić złe postacie do piekła. Cert jest niewielkim włochatym mężczyzną z ogonem, rogami i jednym lub dwoma kopytami. Jest zmiennokształtny i próbuje oszukać innych w swoich ładniejszym wyglądem zanim zorientują się, kim on jest. W tych celu przybiera postać ładnego młodego mężczyzny, hrabiego lub myśliwego. Przemiana nie jest pełna i można go rozpoznać po małych rogach ukrytych w czarnych kręconych włosach lub pojedynczej kopytnej nodze ukrytej w wysokich butach. Čert nie jest diabłem, natomiast w piekle jest pełno certów rządzonych jest przez diabła.

Czart został zapożyczony ze słowiańskiej mitologii do folkloru tureckiego jego nazwa to „Çor” (Chor) w niektórych regionach znany jako „Çorabaş” (Chorabasz). Chorowie to istoty duchowe zamieszkujące niewidzialny świat poza widzialnym wszechświatem ludzi. W niektórych przekazach Chorowie mają również naturę fizyczną i są w stanie wchodzić w interakcje z ludźmi i przedmiotami. Chor może być dobry (Ak-çor, „Biały Chor”), zły (Kara-çor, „Czarny Chor”) lub neutralnie życzliwy jak ludzie.

Zobacz też: Bies, Demon, Diabeł, Słowiańska mitologia, Porównanie biesa i czarta