Erlik

Bóg umarłych oraz zły duch, powszechny na terenach Syberii, aż do Laponii; który zupełnie jak pierwszy człowiek Adam stracił łastę Pana. W tatarskim micie dotyczącego jego powstania jest mowa o tym jak niebiański Ulgen stworzył go z błota posiadającego ludzkie rysy, które unosiło się na oceanie. Erlik stał się ojcem ludzi, jednak przez swoją pychę skazany został na życie w głębinach, stając się w ten sposób Władcą Umarłych. W późniejszym czasie Ulgen kazał przynieść Erlikowi trochę ziemi z głębin, lecz ten w nadziei, że  uda się stworzyć własny świat, schował trochę piasku w ustach. Ulgen rzucił przyniesioną ziemię na powierzchnię oceanu, ta zaś zaczęła rosnąć. W tym samym czasie rósł również piach w jego ustach, także ten zaczął się dusić. Erlik był zmuszony wypluć błoto z ust, które zmieniło się w mokradła i wszystkie nieprzyjemne miejsca na ziemi.

Zobacz też: Adam, Słowiańska mitologia