Fafnir

Przerażający i jednocześnie mądry wielki smok w mitologii skandynawskiej, który był synem Hreidmara oraz bratem Otra, Regina, Lyngheida i Lonfnheida. Fafnir posiadał wielki skarb Andwariego, którego zaciekle bronił. Mit o Fafnirze znajduje się w sadze Volsunga (Saga of the Volsungs), gdzie dowiadujemy się m.in. w jaki sposób zdobył skarb oraz że został zabity przez Sigurda.

W czasie polowania w asyście Odyna, nordycki bóg (oszust) Loki zabija wydrę, która okazała się synem Hreidmara. Aby wynagrodzić stratę ojca za zabicie syna, który przybrał postać zwierzęcia, obaj bogowie zmusili karła Andwariego, by oddał swoje złoto. Odyn przekazał skarb, jednak wcześniej je przeklął (bądź Andwari przeklął skarb). Fafnir i Reginn, by posiąść wielki skarb zabili własnego ojca. Po czym Fafnir zamienił się w smoka, który strzegł skarbu i wypędził brata Regina, który upominał się o część majątku. Reginn nakłonił Sigurda do zabicia Fafnira, a krew, która spłynęła ze smoka, sprawiła, że stał się on odporny na wszelkie ciosy. Regin wyrżnął mu serce i od Sigurda zażądał upieczenia go. Wojownik spełnił polecenie, lecz gdy gotował się przypadkowo sparzył się w kciuk i włożył go do ust. Sigurd rozumiał wtedy mowę ptaków, które przekazały mu, że kowal Regin zamierza go zabić. Sigurd zabił Regina i odszedł ze skarbem Fafnira, który później był przyczyną jego śmierci. Mit ten przedstawiał daremność haniebnie zdobytego bogactwa.

Wiele legend rycerskich i książek przedstawiały motyw wojownika zabijającego smoka, który strzegł skarbu. Fafnir przedstawia archetyp smoka jako złowrogiej i inteligentnej bestii. Tolkien, zainspirowany Sagą o Wölsungach, stworzył w powieści Hobbit smoka Smauga, będącego sobowtórem Fafnira.

Zobacz też: Loki, Nordycka mitologia, Odyn, Sigurd, Smok