Fortuna

Bogini przeznaczenia i losu, która miała zapewniać dobre plony i opiekować się stadami. Uważano ją za córkę Jupitera, z początku nazywano ją Fors, a później Fors Fortuna. Często powoływano się na nią by wyjaśnić czyjeś szczególne szczęście, np. niewolnika Serviusa Tulliusa, który został królem (często powiadano że jest jej synem lub kochankiem). Podczas jej święta, które przypadało w czerwcu, uczestniczyli wszyscy obywatele rzymscy z niewolnikami, ponieważ nie wiadomo było kogo bogini wyniesie na szczyt, a kogo z niego strąci. Kult jej przetrwał przez wieki, a ona stała się uosobieniem losu, a w czasach obecnych do jej wyznawców głównie ci co grają w ruletkę czy na wyścigach. W panteonie bogów rzymskich pojawiła się ok 204 r. p.n.e. jako Fortuna primigenia i była identyfikowana z Fors Fortuną.

Zobacz też: Fatum, Rzymska mitologia