Fryderyk Barbarossa (1123-90)

Król Niemiec od 1152, który w 1155 został cesarzem, przydomek Barbarossa (czyli Rudobrody) zyskał przez swoją rudą brodę (barba-„broda”). Prowadził trzecią krucjatę, a później przepadł w strumieniu w Cylicji. W XIV wieku uważano, iż Fryderyk Barbarossa nie umarł i że leży uśpiony pod wzgórzem bądź w królewskim zamku Kyffhausen, a któregoś dnia, gdy Niemce będą w potrzebie powróci (analogicznie jak król Artur). W XIX wieku stał się symbolem jedności Niemiec.

Zobacz też: Arturiański mit, Śpiący władca