Hunab Ku

Najwyższy bóg panteonie Majów oraz twórca świata odbudowanego po trzech potopach, które wyszły z ust morskiego potwora. Hunab Ku jest ojcem Itzamny i mężem Ixazalvoh. Jego imię oznacza „Jedyny Bóg”, ale znany był również jako Kinebahan („usta i oczy słońca”) i uosabiał promienie słońca. Hunab Ku uchodził za niewidzialnego boga, dlatego nie był przedstawiany pod żadną postacią. W niektórych mitach stworzył ludzi z kolby kukurydzy.

Znaczenie symbolu Hunab Ku uległo zmienione na przestrzeni lat. Symbol łączy wszystkie przeciwieństwa, tj.: mężczyzna i kobieta, ciemność i światło, świadome i nieświadome, wewnętrzne i zewnętrzne. Symbol często porównywany jest do yin-yang.

Najwcześniejszym znanym źródłem tego symbolu jest XVI-wieczny Kodeks Magliabechiano, dokument Azteków (nie Majów), znany również z graficznych przedstawień ofiary z serca narysowanych przez rdzennych artystów. Nie ma żadnych znanych przedstawień Hunab Ku, które zostały udokumentowane dla starożytnych Majów. Jest to motyw Azteków.

W okresie kolonialnym termin odnosił się do chrześcijańskiego Boga. Słowo to jest często spotykane w Chilam Balam z Chumayel, dokumencie, na który silnie wpłynęło chrześcijaństwo, odnosi się ono szczególnie do chrześcijańskiego boga.

Zobacz też: Jin – Jang, Majów mitologia, Potopu mit