Isztar
Bogini płodności, córka Anu oraz siostra boga słońca Szamasza. Udała się do podziemnego świata za Tammuzem by błagać Enkiego (Ea) o uwolnienie ukochanego (podobnie jak sumeryjska Inana podążała za bogiem plonów Dumuzim). Jako żona boga księżyca – Sina, nazywano ją Świętą Dziewicą lub Dziewicą Matką, zaś jako bogini miłości fizycznej, patronowała kultowi świętej prostytucji: jej miasto Erech było „siedzibą świętych kurtyzan”. W Babilonie przynajmniej raz każda kobieta musiała się udać do jej świątyni, a także oddać się pierwszemu mężczyźnie, który rzuci jej kilka monet. Isztar była wybuchowa i często wpadała w gniew, a jej miłość była zabójcza również dla bogów (opłakiwała tylko śmierć Tammuza). Jako żona Aszura (asyryjska Pani Bitew) powoziła rydwan, który ciągnęło siedem lwów. Była zmienna i okrutna, choć rzadko okazywała czułość i łagodność.
Zobacz: Babilońska mitologia, Bogini matka, Dziewictwo, Tammuz