Jakszasy

Półbogowie indyjscy, często łączeni z rakszasami, lecz razem z nimi byli podwładnymi boga Kubery, uznawani byli za kuzynów szlachetnych gandharwów. Jakszasy przedstawiani byli jako łagodne istoty i nazywano ich punjadżanami czyli “dobrym ludem”, a reprezentowali siłę żywiołów (jak w greckiej mitologii fauny i satyry). Osobniki męskie przedstawiano jako wysokich i przystojnych młodzieńców, bardzo rzadko jako brzuchate, przygarbione i czarne karły, a ich zadaniem było strzeżenie skarbów i bram do pałacu Kubery mieszkającego w Himalajach. Przenosili swego władcę Kuberę z prędkością wiatru tam gdzie sobie tego zażyczył. Po tym jak Bhima przybył nad jezioro Kubery w poszukiwaniu lotosów dla królowej rakszasów, zabił wiele jakszasów, a reszta uciekła w popłochu. Osobniki jakszasów żeńskich nazywanych jaszkiniami zaczepiały wędrowców zagubionych w lesie, zazwyczaj były to zmysłowe kobiety, ale zdarzało się, że niektóre mają końskie głowy, np. aszwamuki.

Zobacz też: Gandharwowie, Indyjska mitologia, Rakszasy