Jarzębina

Wierzono, że jarzębina odpędza zło i dlatego często sadzono ją przy kościołach i domach. W majowe święto gałęzie jarzębiny były wieszane na drzwiach, a także strojono nimi studnie, by wiedzmy się do nich nie zbliżały. Wierzono w Brytanii, że jarzębina chroni przed piorunami, a dzięki małemu jarzębinowemu biczu można zapanować nad zaczarowanym koniem. Również różdżka do odnajdywania złóż metali musiała być zrobiona z jarzębiny. Na terenach Irlandii uważano, że jarzębinowy kij wpity w martwe ciało “powala” jego ducha i uniemożliwia przeistoczeniu się mu w wampira. Trzy starowiny doprowadziły do śmierci Cu Chulainna, kiedy poczęstowały go mięsem z psa (nie mógł go jadać ze względu na obowiązujące go gessa) upieczonym na jarzębinowych gałęziach. Czasem zamiast cisu używano jarzębiny do robienia długich łuków. W alfabecie drzew Beth-Luis-Nion to jarzębina druga według kolejności. Druidzi aby zmusić złe duchy by odpowiedziały na trudne pytania układali na świeżo ściągniętej skórze woły okrągłe witki jarzębiny. Według Graves o zastosowaniu jarzębiny we wróżbiarstwie świadczą jej gąszcze nieopodal megalitycznych kamiennych kręgów. Druidzi w Irlandii aby wezwać przyjazne duchy, śpiewali magiczne zaklęcia nad jarzębinowymi ogniskami. Jarzębinę uważano za pokarm bogów i nie można było jej jadać (miała właściwości halucynogenne)

Zobacz też: Czary, Runy