Jezebel (Izebel)

Córka fenickiego króla Ethabaala, która po ślubie z hebrajskim królem Achabą, przekonała go by wyparł się hebrajskiego boga Jahwe (Jehowy) na rzecz boga Baala. Achab z woli swojej wybranki kazał zabić proroków Jahwe, po czym prorok Eliasz przepowiedział dokładnie wielką suszę, która była boską karą, a następnie kazał zabić kapłanów Baala, po tym jak przegrali w sporze o to, który z bogów zapali ofiarnego byka. Eliasz musiał uciekać, ale kiedy w wyniku fałszywego oskarżenia Jezebel (Izebel) został ukamienowany Nabota z Jizreel, Eliasz przepowiedział, że Achab i jego następcy będą zniszczeni, zaś Jezebel będzie pożarta psy przy murach Jizreel. Podczas bitwy z Syryjczykami Achab poniósł klęskę, natomiast Izebel zginała, a psy pożarły jej ciało, natomiast jej stało się symbolem złej kobiety.

Zobacz też: Baal, Famme fatale, Jahwe