Jin i jang
Zasady wszechświata, które stale na siebie oddziaływają opisujące dwie pierwotne i przeciwne siły stale się uzupełniające: żeńską (jin) i męską (jang). Koncepcja jin i jang wywodzi się z antycznej filozofii chińskiej. Jin i jang jest symbolem uzupełniających się przeciwieństw, które przesuwa się na miejsce drugiego będące stałej równowagę dynamicznej. Oddziaływanie wzajemne jin i jang jest przyczyną powstawania i zmiany wszystkich rzeczy, z których powstaje pięć pierwiastków: ogień, woda, ziemia, metal i drewno.
Symboliczne wyobrażenie jin i jang jest koło przedzielone sinusoidą, gdzie część jin jest ciemna, jang – jasna. W każdej części przeciwstawne zasady reprezentuje małe kółko: ciemne w części jang oraz jasne w części jin. Opis ten można zastosować do kosmicznego jaja, gdzie jin, które jest pierwsze przedstawia pierwotną ciemność, do którego jang wprowadza światło stworzenia.
Jin (Yin) to praocean, żeński aspekt natury kierujący się instynktem. Reprezentowana przez czerń i Księżyc oznacza bierność, uległość, smutek, chłód i zimę. Jej odpowiednikiem jest noc oraz dusza po, symbolizuje wodę lub ziemię.
Jang (Yang) to niebo, góry, światło, powietrze i ogień oraz męski aspekt natury. Reprezentowana przez biel i Słońce oznacza siłę, aktywność, radość, ciepło i lato. Jej odpowiednikiem jest dzień, niebo oraz dusza hun.

Zobacz też: Chińska mitologia, Taoizm