Jul

Okres przejścia starego roku w nowy oznaczał dwanaście nocy chaosu po przesileniu zimowym, w których królowała śmierć. Jul (Yule) obchodzono od 21 grudnia do 1 stycznia na terenach północnej Europie. Nazwa pochodzi od galicyjskiego „gule„, które znaczy koło, obecnie dwanaście nocy chaosu to dwanaście nocy świąt Bożego Narodzenia. Wśród tradycji Jul należało przystrajanie jodły, palenie tradycyjnej kłody drewna, wieszanie w domostwach jemioły i ostrokrzewu. Po Jul nowy rok może powstać z prochów starego. Święto to po przyjęciu chrześcijaństwa nazywano „Bożym Narodzeniem” i stanowiło połączenie tradycji i symboliki Jul z nałożoną na nią historią narodzin Jezusa. Nim okres ten stał się świętem Chrystusa był poświęcony Adonisowi, Attisowi, Dionizosowi, Odynowi, Ozyrysowi i Tammuzowi. Byli oni składani w ofierze, co miało zapewnić urodzaj bądź zdobycie wiedzy (prowadzącej poszukiwacza przez brzuch wieloryba do odrodzenia). Drzewem tego święta był dąb, które było kosmicznym drzewem wśród starożytnych kapłanów, a zwłaszcza wśród druidów. Świąteczna choinka jest symbolem światła rozpraszającego zimową ciemność i przynoszącą nadzieję.

Zobacz też: Drzewa, Saturn