Kain

Jeden z synów Adama i Ewy według Księgi Rodzaju (4,1-14) urodzony po wygnaniu rodziców z Edenu. Najstarszy z braci, który uprawiał ziemię, młodszy Abel był pasterzem. Po tym jak Kain ofiarował Panu Bogu ofiarę z plonów, jednak Jahwe upodobał sobie ofiarę z trzody jaką dostał od Abla. Kain z zazdrości zabił Abla i wypierał się tego czynu, Jahwe przeklął go za ten czyn by błądził po ziemi. I tak Kain udał się na wschód od Edenu do krainy Nod.

W powyższej opowieść kryje się motyw historyczny, gdzie Kananejczycy („Kain”) byli osiadłymi rolnikami, a przybyli Hebrajczycy to wędrujący pasterze. I dlatego w hebrajskiej mitologii Jahwe bardziej upodobał sobie ofiarę koczownika, od tej którą składa starszy brat.

Obecnie niektórzy dopatrują się w Kainie pierwszego wampira ze względu na klątwę jaką na niego rzucił Bóg (Jahwe), gdzie został „naznaczony” piętnem nieśmiertelności i wiecznym łaknieniem krwi.

Zobacz też: Adam, Biblia, Eden, Ewa, Jahwe