Khadir

Prorok, posłaniec, sługa Boży, bóstwo przed-islamskie posiadające wielką mądrość bądź mistyczną wiedzę, a jego arabskie imię oznacza „zielony”. Khadir uzyskał nieśmiertelność, ponieważ napił się wody ze studni Życia, do którego powracał co pięćset lat. Pomimo, że miejscowa ludność mówiła mu, że tereny na których się znajdują od wieków były pustynią, to Khadir pamiętał sady, lasy oraz zielone pola. Khadir nazywany był też al-Khidr i utożsamiany był z bogiem wegetacji Adonisem oraz z hebrajskim prorokiem Eliszem (który nigdy nie umarł). W Indiach znany był jako Khawaja Khidr czyli duch rzek lub strumieni, oraz ten, który przewodzi studni nieśmiertelności. Niektórzy twierdzili, że widzieli al-Khiḍr na pogrzebie Mahometa. Mędrzec ten wyglądał jak młody dorosły z długą, białą brodę.

Podobno Khadir pobierał nauki u Archanioła Gabriela, który wykonywał pozornie niesprawiedliwe działania. Al-Khidr podobnie jak był nauczany przez Gabriela nauczał Mojżesza. Wśród nauk, które przekazał Mojżeszowi było zatopienie statku, którym płynęli oraz odbudowa przewróconego muru. Mojżesz nie rozumiał nauk, ponieważ skoncentrowany był na chwili obecnej. Khadir wytłumaczył mu, że statek został zatopiony ponieważ u wybrzeży znajdował się flota złego króla, która zatapiała okręty, a ludzi zabierali do niewoli. Natomiast przewrócony mur należy do dwóch sierot, a pod murem ich miłościwy ojciec zakopał skarb, który jak dorosną obaj go wykopią.

Prawdopodobne Khadir przybył razem z Aleksandrem Wielkim do Afryki. Dotarli do miasta, którego strzegł odlany z brązu konny wojownik trzymający miecz z inskrypcją: „Miecz ten jest tylko dla tego, który rządzi światem”. Al-Khidr znający języki świata odczytał napis, a Aleksander po tym jak usłyszał inskrypcję uznał, że miecz powinien należeć do niego.

Zobacz też: Afrykańska mitologia, Nieśmiertelność, Zielony człowiek