Kybele

Frygijska bogini płodności, urodzaju, wiosny, którą uważano również za opiekunkę jaskiń i podziemnego świata oraz czczono jako Wielką Matkę. Kybele posiadała swoje siedziby pod ziemią oraz na szczytach górskich. Po wprowadzeniu jej do panteonu bóstw greckich i rzymskich zachowała swoją naturę. Do panteonu weszła wraz z synem Attisem, a także kapłanami i galami, którzy się kastrowali by połączyć się z boginią. Jej świtę stanowiły dzikie zwierzęta.

Kult Kybele dotarł do Rzymu w 204 r. p.n.e., a cesarz Klaudiusz wprowadził do rzymskich uroczystości wiosenny festiwal Kybele i Attisa. Chrześcijanie w tamtym okresie nauczyli włączać do swoich wierzeń motywy ginących i odradzających się bogów i tym samym zwiększyć poparcie wiernych.

Zobacz też: Attis