Lemury

W starożytnym Rzymie uważano, iż ludzkie dusze po śmierci wędrują po świecie i dokuczają żywym. Ów dusze generalnie dzielono na dobre oraz złe i dokuczliwe. Aby udobruchać te drugie odbywały się co roku w maju Lemuralia, święto to wprowadził Romulus, by udobruchać ducha swego brata Remusa (święto nazywano początkowo Remuliami). W tym okresie na przez trzy noce były zamknięte świątynie i nie wolno było zawierać małżeństw. Ludzie rzucali na groby czarną fasolę lub ją palili, gdyż uważano, że zmarli nienawidzą tegoż zapachu. Aby odpędzić złe dychy uderzali też w bębny i kotły.

Zobacz też: Rzymska mitologia