Mandragora

Roślina o korzeniach przypominająca człowieka, krzyczy podczas wyrywania z ziemi, co doprowadzało ludzi do obłędu. Istniał przesąd, że wyrwanie mandragory sprowadza wielkie nieszczęście. Pojawia się w sztuce Szekspira Romeo i Julia (IV:3). Według Józefa Flawiusza (I wiek n.e.), by zdobyć tą roślinę używano specjalnie wyszkolonego psa, który zdychał później, natomiast liście mandragora były stosowane jako narkotyk, środek przeczyszczający lub miała zastosowanie w magii.

Zobacz też: Baśniowe stwory