Parsowie

Ludność, której nazwa wywodzi się od indyjskiego określenia Persów, potomków wspólnoty zoroastryjskiej, która dominowała niegdyś w Iraku i Iranie, uważanych za potomków magów. Parsowie uciekli z Persji w VIII – XII wieku przed muzułmańskim prześladowaniem wyznawców islamu. Schronienie znaleźli w Bombaju oraz na terenach Gudżaratu w Indiach. Ich wierzenia były ubarwiane przez ludzi, którzy zapewnili im azyl. Rozwój grupy nastąpił w XVII – XIX wieku, gdzie stali się pośrednikami w handlu przy Kompanii Wschodnioindyjskiej. Obecnie szacuje się, że żyje ok 130 tys. parsów, który nazywają siebie zaradushtri. Parsowie są wyznawcami Zaratustry (Zoroastra) podążającego za słowami boga światła Ahura Mazdy, a wypierają się ducha ciemności i kłamstwa Arymana. Kultem otoczony jest wyłącznie Ahura Mazda. Według parsów pewnego dnia zbawca zrodzony z dziewicy przywróci ziemi prawdę. Ogień jest jednym z głównym elementów ich rytuałów, w których symbolizuje oczyszczenie, zupełnie jak w kulcie Agniego. Ogień nie jest czczony jako bóg, a jedynym bogiem czczonym przez parsów jest Ahura Mazda, wbrew temu co uważają islamscy krytycy.

Parsowie stali się najzamożniejszą i wielce wpływową grupą etniczną w Indiach, a najbardziej znanymi Parsami byli Freddie Mercury (właściwie: Farrokh Bulsara) i J.R.D. Tata, założyciel holdingu TATA.

Według niektórych parsowie oddają cześć archaniołom (Amesza Spenta), aniołom i duchom opiekuńczym (izedom — dawniej jazatom) oraz wierzą w zmartwychwstanie ciał i sąd ostateczny, a także czczą ogień, wodę i ziemię.

Zobacz też: Islam, Zoroaster