Pogaństwo

Termin od łacińskiego paganus czyli “wieśniak” i był kojarzony z ciemnotą czy kultem natury, gdzie żywioły, drzewa, ziemia, rzeki morze oraz niebo żyły i były zamieszkiwane przez duchy czy bóstwa. Według chrześcijaństwa za poganina uważano osobę bez religii lub wypierająca się wiary chrześcijańskiej i nazywano nieoświeconym lub barbarzyńcą. Konflikt między chrześcijaństwem a pogaństwem oprócz przekonania chrześcijan, że tylko ich wiara jest słuszna, a reszta to “ciemna”, to dodatkowo w chrześcijaństwie jest doktryna o tym, że natura (z człowiekiem) jest ułomna i należy ją naprawić (grzech pierworodny, upadek). Średniowieczny Kościół wykorzystał ów definicją by usprawiedliwić prześladowania innowierców i czarownic.

Zobacz też: Żywioły