Samhain

Święto celtyckie, którego nazwa oznacza „koniec lata” (sam e fuin). Samhain było związane z zakończeniem żniw oraz roku w kalendarzu celtyckim. Podobnie jak w Beltane zapalano specjalne ogniska, które miały ochronne i oczyszczające moce. W tym okresie granica między tym światem a Innym światem mogła być łatwiejsza do przekroczenia. Oznaczało to, że Aos Sí, “duchy” lub “wróżki”, mogłyby łatwiej wejść do naszego świata. W czasie Samhain istniało przekonanie, że należy przebłagać Aos Sí by przeżyć zimę w gospodarstwie oraz że dusze zmarłych wracają do swoich domów szukając gościnności. Odbywały się rytuały i zabawy wróżbiarskie oraz zawieranie orzechów i jabłek.

W mitologii irlandzkiej Samhain, podobnie jak Beltane, było czasem, w którym otworzyły się “drzwi” do Innego Świata, pozwalając nadprzyrodzonym istotom i duszom zmarłych wejść do naszego świata. Beltane był letnim festiwalem dla żyjących, natomiast Samhain był świętem dla zmarłych. Boyhood Deeds z Fionn twierdzi, że sidhe były zawsze otwarte w Samhain. W starożytnej Irlandii to święto było związane z bogiem Cromm Cruaich (Crom Cruach), któremu pierworodne dziecko było składane na kamieniu bożka Crom Cruach w Magh Slecht.

W IX wieku kościół chrześcijański zmienił datę Wszystkich Świętych na 1 listopada, a 2 listopada na Dzień Zaduszny. Z czasem Samhain i Wszystkich Świętych połączyły się i powstał współczesny Halloween.

Zobacz też: Beltane, Hallowe’en