Sidhe

Pojęcie dość niejednoznaczne, z jednej strony sidhe oznacza wzgórza z tunelami prowadzące do siedzib istot nadprzyrodzonych w tym też ich siedziby, z drugiej natomiast określano tak czarodziejskie istoty.

Sidhe jako odniesienie do „wyrytych” wzgórz (kurhany) były obecne w wielu miejscach w celtyckiej Brytanii. Ten irlandzki termin określał siedzibę czarodziejskich istot bądź duchów zmarłych. Pojęcie pojawia się głównie w kontekście mitycznej rasy Tuathe de Danaan, która zeszła pod ziemie po przegranej z synami Mili, każdy do własnego domy na tamtym świecie. Wszystkie sidhe były częścią jednej szczęśliwej krainy, gdzie nie było bólu, chorób czy starości, natomiast czas spędzali na biesiadach ponieważ mieli tam pełno jedzenia i napojów (archetyp Nibylandii).

Sidhe obejmowało wiele istot nadprzyrodzonych w tym umarłych. Zaliczano do nich boskie plemię Tuatha Dé Danann, a w późniejszej tradycji należały do nich również wróżki, banshee i inne istoty nadprzyrodzone, wywodzące się od dawnych bogów. Ich siedzibą były zaświaty, a przejścia do nich można było odnaleźć w świecie ludzi. Wyznaczały je wszelkie kurhany, ale także jaskinie i wody. Upatrywano ich także w megalitycznych grobowcach.

Mylność tego pojęcia wzięła się z stąd, że samo słowo sidhe oznacza „wzgórze”, a istoty zamieszkujące je poza mianem sidhe, były nazywane też aes sídhe, czyli „ludem ze wzgórz”.

Zobacz też: Czarodziejskie istoty, Irlandzka mitologia, Kurhany