Simurg

Dobroduszny mityczny ptak w perskiej mitologii, będący nieśmiertelnym król wszystkich ptasich gniazd w kanarach Drzewa Wiedzy. Simurg (Simurgh) często utożsamiany z innymi mitologicznymi ptakami tj. feniks. W języku perskim wyrażenie sī murğ oznacza „trzydzieści ptaków”. Simurg był reprezentantem związku ziemi i nieba oraz uważano go za pośrednika między tymi bytami. Według wierzeń Simurg przebywał w drzewie życia (Tree of Life), które znajdowało się pośrodku morskiego świata. Drzewo to jest silnym lekarstwem (przez co nazywane jest uzdrawiającym), a nasiona wszystkich roślin są na niej osadzone. Kiedy simurg wzbił się w powietrze, liście drzewa życia zatrzęsły się, powodując wypadanie wszystkich nasion każdej rośliny. Nasiona te unosiły się na całym świecie pod wpływem wiatrów i deszczy.

Simurg w sztuce irańskiej jest przedstawiany jako gigantyczne skrzydlate stworzenie w kształcie ptaka, które jest wstanie unieść słonia bądź wieloryba. Wygląda jak paw z głową psa i pazurami lwa, z piórami w kolorze miedzi. W irańskich legendy ptak ten jest tak stary, że trzykrotnie widział zniszczenie świata.

Simurg pojawienia się w eposie Shahnameh („Księga królewska”, eng. Book of Kings) Ferdowsiego , gdzie ptak uratował pozostawione górze Alborz dziecko, które było księciem Zalem. Dziecko zostało wychowane przez Simurga, aż  nadszedł czas, kiedy wyrósł na dorosłego człowieka i zapragnął wrócić do świata ludzi. Simurgh ofiarował mu trzy złote pióra, które miał spalić, jeśli kiedykolwiek potrzebował pomocy. Po powrocie do królestwa Zal zakochał się i poślubił piękną Rudabę . Kiedy nadszedł czas na narodziny ich syna, a Rudaba była bliski śmierci, Zal zdecydował się wezwać Simurga. Ptak pojawił się i dzięki jego wiedzy uratowano Rudabę i dziecko Rostama.

Simurgh w języku kurdyjskim został skrócony do „Simir”, gdzie w jednej z opowieści ludowych, bohater ratuje potomstwo Simurga, zabijając węża. W nagrodę Simurgh daje mu trzy swoje pióra, których bohater może użyć, by wezwać go do pomocy, spalając je. Później bohater używa piór, a Simurgh przenosi go do odległej krainy.

Pisarz francuski Gustave Flaubert (1821-80) twierdził, iż Simurg towarzyszył królowej Sabie i obrazował go jako ptaka z czterema skrzydłami, pomarańczowymi piórami z metalicznym blaskiem, posiadający szpony sępa, pawi ogon oraz małą srebrną główkę z ludzką twarzą.

Simurg nazywany był również jako simorgh, simorg , Simurgh , simoorg, simorq lub simour.

Zobacz też: Baśniowe stwory, Feniks, Perska mitologia, Ptaki