Surtur
W mitologii nordyckiej największy z ognistych gigantów, który straże granic ognistego królestwa Muspelheimu (Múspell) oraz główna postać podczas wydarzeń w Ragnaröku. Muspelheim wraz z Niflheimem są jedynymi krainami, które istniały przed początkiem czasu. Surtur (Surtr lub Surt) ze względu na swoją naturę uchodzi za boga ognia. Jego atrybutem był płomienny miecz. W „Eddzie Poetyckiej” wieszczka (völva) przepowiada, że Surtur podczas Ragnarök nadejdzie z południa z płomieniami, niosąc bardzo jasny miecz. Następnie wieszczka wspomina, że olbrzym będzie walczył z bogiem Freyrem, a świat zostanie pochłonięty przez płomienie, lecz potem z morza wyłania się nowy świat, żyzny i tętniący życiem, a ocalali bogowie spotkają się ponownie. W „Eddzie prozaicznej” jest opis, w którym Surtr ma płonący miecz i że „na końcu świata pójdzie i będzie prowadził wojnę, pokona wszystkich bogów i spali cały świat ogniem”. Podczas Ragnaroku Surtur stoczy bitwę z głównym bogiem Freyrem, którego zabija; następnie wywoła płomienie, które pochłoną Ziemię.
W Islandii Surtr był uważany za potężnego olbrzyma, który władał mocami (wulkanicznego) ognia Zaświatów. Można przyrównać go do Suri (Śuri) – etruski bóg słońca, ognia wulkanicznego i świata podziemnego.
Zobacz też: Edda, Niflheimem