Tantal

Król Lidii oraz syn Zeusa, który uchodził za ulubieńca bogów i bywał na ucztach na Olimpie, a także sam podejmował bogów. Tantal z czasem zaczął zachowywać się coraz odważniej i wystawiał przyjaźń i zaufanie bogów na liczne próby, np.:

• zdradzał tajemnice bogów wśród ludzi
• kradł nektar i ambrozję
• żądał nieśmiertelności
• rozdawał pokarm i napój bogów wśród dworzan

Zeus przymykał oko na postępowania Tantala, ponieważ miał do niego słabość, jednak raz posunął się za daleko. Według jednej wersji podał bogom danie ze swojego syna Pelopsa by sprawdzić ich prorocze zdolności. Jedynie Demeter, która tęskniła za córką Korą, nie zorientowała się czy została poczęstowana i zjadła kawałek łopatki. Bogowie przywrócili życie Pelopsowi, a łopatki zastąpiono kością słoniową, powstało w tym miejscu znamię, które odziedziczyli po nim jego potomkowie. W innej wersji mitu Tantal ukradł Zeusowi złotego psa, po czym kłamał Hermesowi, że nie posiada poszukiwanego zwierzęcia. Tantal za zbrodnię jakiej się dopuścił otrzymał stosowną karę, gdzie stał w zimnej wodzie sięgającej mu do brody, lecz jej poziom obniżał się za każdym razem jak chciał się napić. Ponad głową Tantalosa znajdowały się gałęzie pełne owoców, ale gdy próbował ich sięgnąć zrywał się wiatr, który odsuwał owoce poza zasięg jego rąk. Dodatkowo nad ciałem Tantala wisiała wielka skała, która ciągle się chwiała i w każdej chwili mogła go zmiażdżyć. Skała pojawiła się u pisarzy, którzy tworzyli po Homerze. Powiedzenie “męki Tantala” odnosi się właśnie do tej postaci. Męczarnie Tantala zobaczył Odyseusz oraz Eneasz, wstępując do świata zmarłych.

Zobacz też: Grecka mitologia