Tytani

W mitologii greckiej pierwsza rasa bogów z tzw. pokolenia olbrzymów, uznawana za przodków ludności oraz za wynalazców sztuk i magii. Tytani byli dziećmi Uranosa i Gai, którzy rządzili siedmioma dniami tygodnia. W mitach umieścili ich Kanaanejczycy, którzy osiedlili się w pobliżu Koryntu w drugim tysiącleciu p.n.e. Każdy z tytanów posiadał swój żeński odpowiednik – tytanidę, i łącznie było ich czternaście. Późniejszych czasach ograniczono ich liczbę do siedmiu. Do tytanów należeli:

• Hyperion i Thea (słońce)
• Atlas i Fojbe (księżyc)
• Kojos i Metis (Merkury)
• Okeanos i Tethys (Wenus)
• Krios i Dione (Mars)
• Eurymadon i Temida (Jupiter)
• Kronos i Rea (Saturn)

Po podbiciu Grecji przez Hellenów, ich bóg Zeus pozbawił tytanów władzy (w tym swojego ojca Kronosa). Tytani zbuntowali się wobec nowemu ustrojowi, oprócz Okeanosa, i zaatakowali Olimp. Ostatecznie przegrali i zostali umieszczeni pod ziemią (w Tartarze).

W późniejszym czasie syn Eurymadona (Japeta) Prometeusz postanowił pomścić swoich krewnych.

Zobacz też: Grecka mitologia, Olbrzymy, Prometeusz