Wrzeciono

Jeden z atrybutów bogiń matek, a także u bogiń księżyca, które były odpowiedzialne za porządek losu czy przeznaczenia. Takie boginie posiadały potrójny aspekt, dwie dobroduszne i jedna okrutna i nieprzebłagalna. Reprezentowały narodzenie, życie i śmierć bądź przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. U Hezjoda w Teogonii wrzeciono było atrybutem mojry Klotho.

Motyw dobrych i złych wróżek został wykorzystany w baśni o Śpiącej Królewnie, która została przeklęta przez złą wiedźmę. Królewna ukuła się w palec wrzecionem i zapadła w magiczny sen. Świadczy to, ze los każdego człowieka jest nieunikniony oraz istnienia tajemniczego planu życia.

W niektórych regionach, jak i momentach życia używanie wrzeciona było tematem tabu. W starożytnych Włoszech kobiety nie mogły publicznie tkać, a nawet nosić odsłoniętych wrzecion. W Japonii pośród Ajnów kobieta będąca przy nadziei nie mogła prząść dwa miesiące przed przyjściem dziecka na świat, ponieważ mogło to doprowadzić do skręcenia wnętrzności dziecka. Żony karpackich myśliwych nie wolno było prząść, jeśli ich mąż udał się na polowanie, gdyż mogło się ono zakończyć niepowodzeniem.

Zobacz też: Sznur, Śpiąca Królewna, Tabu, Węzeł