Żyd Wieczny Tułacz

Autorstwo legendy o Żydzie skazanym na wieczną tułaczkę po ziemi do Sądu Ostatecznego (za obrazę Chrystusa, który niósł krzyż na Miejscem Czaszki czyli Golgotę) przypisuje się Mateuszowi z Paryża (on zaś twierdzi, że słyszał ją od biskupa armeńskiego w 1228). Ponoć ów Żyd miał na imię Ahaswer i był odźwiernym w pałacu Piłata. W XVI wieku legenda była już powszechnie znana w całej Europie, a „wieczny tułacz” był wówczas najczęściej żydowskim szewcem o imieniu Ahaswerus. 'Żyd Wieczny Tułacz’ był widziany w Czechach, Austrii i Hiszpanii. Podobno nie pozwolił Chrystusowi odpocząć przy swoich drzwiach i uderzył go, wtedy Chrystus odparł: „Ja przystanę tu i odpocznę, ale ty będziesz tułał się aż do ostatniego dnia”.

Mit był popularny w tym samym okresie co legendy o śpiących władcach (Artur, Karol Wielki, Fryderyk Barbarossa), którzy mają powrócić by prowadzić wojnę przeciwko Antychrystowi podczas końca świata. Później temat ten został ujęty w opowieści o Latającym Holendrze.

Zobacz też: Latający Holender, Śpiący władca, Żydzi i antysemityzm